Σοβαρό παιχνίδι, με πίστη και αφοσίωση στον στόχο, 14 τελικές, δύο γκολ, τέσσερις σωτήριες αποκρούσεις του Ντραγκόσφκσι και ο Παναθηναικός, πολύ απλά, δεν υπήρχε. Πέτυχε το γκολ-δώρο με ανενόχλητο... βόλει κεφαλιάς μετά από χαζό κόρνερ κι ύστερα, μέχρι τη λήξη του δήθεν ντέρμπι, ούτε κάτω από τη σέντρα καλά-καλά δεν κατέβηκε. Τι άλλο να ζητούσε κανείς από τον ΠΑΟΚ; Ηταν ένα ματς που "στράβωσε" με το ξεκίνημα, αλλά δεν υπήρχε ούτε μία στο εκατομμύριο περίπτωση να χαθεί, γιατί ο ΠΑΟΚ, η ομάδα που έπρεπε να κάνει την ανατροπή, ήταν κλάσεις ανώτερη από τον Παναθηναϊκό που απροσδόκητα είχε προηγηθεί. Κι αυτή τη φορά μπορεί να μην έκανε θαύματα ο Κωνσταντέλιας, υπήρχε όμως ένας... κανονικός Τάισον, ένας καταπληκτικός Μιχαηλίδης, ένας πολύτιμος Καμαρά και ένας σταθερός και χρήσιμος Μεϊτέ, για να στηρίξουν, κατά κύριο λόγο, την προσπάθεια για τη νίκη επί μιας ομάδας που θα έμοιαζε με ανέκδοτο αν έφευγε νικήτρια από την Τούμπα. Εννοείται ότι...