Οι αυξημένες απαιτήσεις απ' τον Ντιέγκο Αλόνσο κι η σωστή προσέγγιση/κριτική στη δουλειά του που ουσιαστικά ξεκινάει από τώρα που έχει πια ολοκληρωμένο το ρόστερ του, έπειτα από ένα καλοκαίρι... τριών προετοιμασιών. Γράφει ο Κώστας Γουλής. Αγγίζει και πολλές φορές ξεπερνά τα όρια της υπερβολής όλο αυτό που γίνεται εδώ κι αρκετές εβδομάδες με τον Ντιέγκο Αλόνσο και τον Παναθηναϊκό. Κριτική θα ασκείται και πρέπει να ασκείται σε όλους, εντούτοις στην απόλυτη καταγραφή μιας κατάστασης θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν όλες οι παράμετροι και κυρίως οι συνθήκες και τα δεδομένα που δημιουργούνται κάθε φορά. Σε μία ομάδα που είναι ήδη τρομερά πιεσμένη για όσα έχουν γίνει στο κοντινό ή πιο μακρινό παρελθόν της και κυρίως λόγω της απουσίας του πρωταθλήματος απ' το 2010 και μετά, ο Ουρουγουανός κρίνεται σκληρά κι ενίοτε στήνεται στον... τοίχο της τοξικότητας (κυρίως) των social media, επειδή καλείται να διαχειριστεί το πιο "ακριβό" ρόστερ του...