share this on facebook share this on twitter share this on linkedin share this on messenger share this on messenger Γιατί η ιστορία του Γιώργου, ενός 28χρονου Ρομ που κατάφερε να τελειώσει τη "σχολή των ονείρων του", είναι ταυτόχρονα μια ιστορία επιτυχίας και αποτυχίας. "Διάβαζα με τον φακό του κινητού και ένα κράτος να με σημαδεύει, όχι επειδή ήθελα να γίνω νοσοκόμος, αλλά επειδή είμαι Ρομά". Ο Γιώργος μεγάλωσε στον καταυλισμό του Γέρακα. Όλοι τον φώναζαν "γιατρό" και συνέχεια τους διόρθωνε. "Νοσοκόμος θέλω να γίνω". Ήταν ένα όνειρο, που γεννήθηκε στην αίθουσα αναμονής του Παίδων Πεντέλης, όταν ήταν μόλις οκτώ ετών. "Μπαμπά, τι είναι αυτές οι κυρίες;" ρώτησε, καθώς οι νοσηλεύτριες πηγαινοέρχονταν στους διαδρόμους. "Νοσοκόμες" του απάντησε εκείνος. "Ωραία, όταν θα πάω σχολειο, θα πω στη δασκάλα μου ότι θέλω να γίνω νοσοκόμος" θυμάται να λέει αμέσως. Για τον Γιώργο, όπως και για όλα τα παιδιά Ρομά, που τολμούν να ονειρευτούν "τι θέλουν...