Μια ελληνική τραγωδία σε έξι πράξεις, τη ζούμε στο πετσί μας εδώ και δύο έτη.Πράξη πρώτη: Λίγες μέρες μετά απ' το έγκλημα των Τεμπών, είχαμε κατέβει μιλιούνια στους δρόμους. Αν δεν κάνω λάθος, κάτσανε οι εταιρείες μετρήσεων και το υπολογίσανε και βρήκαν ότι ήταν οι μεγαλύτερες κινητοποιήσεις από την εποχή των Αγανακτισμένων. "Σιγά τα δύσκολα", απάντησε ο Γκρίνγμπεργκ, "πέντε βδομάδες κρατάει ο πόνος"! Γελάγαμε τότε με τον Σταν (την αποκάλυψη είχε κάνει η "Εστία") και καλά τι να ξέρει το Αμερικανάκι, αλλά στο τέλος γέλασε αυτός μ' εμάς...Πράξη δεύτερη: Δεκέμβριος του 2023, μέσα του μηνός. Εκδήλωση και συγκέντρωση στο Σύνταγμα για το έγκλημα των Τεμπών. Νυχτερινή εκδήλωση και συγκέντρωση, κάλεσμα από συγγενείς των θυμάτων. Φτάνω νωρίς, βλέπω μερικές εκατοντάδες κόσμο, σκέφτομαι "με γελούν τα μάτια μου", δεν με γελούσαν. Ως το τέλος του προσκλητηρίου των νεκρών, άντε να πέρασαν από την πλατεία χίλια πεντακόσια άτομα. Θέλετε δυο χιλιάδες...