Λίγες ώρες πριν από τις αμερικανικές εκλογές, παρακολουθούσα με μεγάλο ενδιαφέρον το περιεχόμενο της δημόσιας σφαίρας κυρίως στην Ελλάδα, αλλά και όχι μόνο, όσον αφορά την πολιτική κατάσταση που επικρατεί στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά και το διακύβευμα της κάλπης: διαίρεση, διχασμός, μίσος, κίνδυνος εμφυλίου. Νομίζω, η όλη ανάπτυξη είναι κάπως απλοϊκή -σίγουρα είναι εύπεπτη στην ευρεία κατανάλωση. Πότε δεν ήταν η Αμερική ένα ετερόκλητο σύνολο εθνοτήτων και συγκρουσιακών συμφερόντων για να είναι κάτι διαφορετικό σήμερα; Πότε δεν μιλούσαμε για μια κοινωνία με τόσο βαθιές αντιθέσεις, διαρκώς εντός μιας ιδιότυπης πολιτισμικής αντιπαράθεσης, που τελικά με κάποιον μαγικό τρόπο διατηρούσε τη συνοχή της; Αλλωστε, "E pluribus unum" -από πολλά, ένα. Είναι η λατινική φράση-έμβλημα των Ηνωμένων Πολιτειών, είναι η βάση της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας, είναι η ιδεολογική εκκίνηση, το σημείο από το οποίο ξεκίνησαν οι "Πατέρες του Εθνους" τον πόλεμο...