Με τη διεθνοποίηση των θέσεών της στα ζητήματα οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, δια της κατάθεσης του Θαλάσσιου Χωροταξικού Σχεδιασμού, η Αθήνα κοινοποιεί για πρώτη φορά επισήμως τα δυνητικά απώτατα όρια των κυριαρχικών δικαιωμάτων της στην ευρύτερη περιοχή, ενώ στρεφόμενη προς την Αγκυρα υποδεικνύει την αφετηρία μιας πιθανής διμερούς διαπραγμάτευσης για τον καθορισμό υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, απαντώντας παραλλήλως στις τουρκικές αναθεωρητικές αιτιάσεις όπως αυτές αναπτύσσονται από το 1974 έως σήμερα. Ο χάρτης, που αποτελεί πλέον ευρωπαϊκό κεκτημένο, αποτυπώνει τη λογική της ελληνικής πρωτεύουσας επί της μείζονος διαφοράς με την Τουρκία, καταγράφοντας μάλιστα τον μέγιστο δυνατό θαλάσσιο χώρο που θα μπορούσε να διεκδικήσει στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο κατόπιν διακρατικής συμφωνίας ή προσφυγής στη διεθνή δικαιοδοσία. Τα ελληνικά νησιά, μεταξύ αυτών και το...