Μπορεί στις μέρες μας ένα σουφλέ ή μια blanquette de veau να μην αποτελεί πια το αντικείμενο του πόθου του μεγάλου κοινού, αλλά πιστεύω ότι δεν υπάρχει κανείς που θα μπορούσε να αμφισβητήσει πόσα χρωστάει η παγκόσμια γαστρονομία στη γαλλική κουζίνα. Καθώς η Γαλλία εκτείνεται από τον Ατλαντικό έως τη Μεσόγειο και από τα Βόσγια όρη και τις Άλπεις έως τα Πυρηναία, είναι μια χώρα με μεγάλες κλιματολογικές κι εδαφικές διαφοροποιήσεις και με ισχυρή κτηνοτροφική κι αγροτική παρουσία στην παραγωγή πρώτων υλών, τις οποίες οι Γάλλοι, χάρη στη γαστριμαργική τους νοοτροπία, ανέδειξαν σε προϊόντα μοναδικής αξίας. Κάποια από αυτά, όπως τα τυριά, το φουά γκρα, το κρασί και η σαμπάνια - οι σημαντικότεροι ίσως πρεσβευτές της γαλλικής υψηλής γαστρονομίας ανά τον κόσμο, ταυτίστηκαν με την πολυτέλεια, με αυτό το κάτι επιπλέον, που κάνει μοναδικό ένα γεύμα ή οποιαδήποτε άλλη δεξίωση. Τα πουλερικά και το κυνήγι, αλλά και τα μεταποιημένα παράγωγά τους...