Όταν ένας χρόνος φεύγει είθισται να κάνουμε το... ταμείο. Σε όλα. Στα "λημέρια" μας χρόνια τώρα η ανασκόπηση μιας χρονιάς είχε πάντα ένα πρόσημο, ένα γενικό συμπέρασμα, θετικό ή αρνητικό. Έβγαζε συναίσθημα, χαρά ή λύπη. Μελαγχολία ή χαμόγελα. Κάπως έτσι θα ήταν και το 2024 που σε λίγες ώρες μας αποχαιρετά. Ή μήπως όχι; Γιατί εδώ που τα λέμε, πως μπορεί το 2024 να φύγει; Για όσους έζησαν με πάθος, δάκρυα χαράς, ξενύχτι, "εκρηκτικά" συναισθήματα όλα όσα συνέβησαν σε αυτή την χρονιά με τις αδιανόητες πορείες δύο "χρυσών" ομάδων του Ολυμπιακού, το 2024 δεν θα φύγει ποτέ! Γιατί απλά η ανατριχίλα που νοιώθει όποιος αγαπάει τον κορυφαίο ελληνικό σύλλογο κάθε φορά που απλά σκέφτεται, θυμάμαι, ξαναβλέπει όσα έζησε είτε από κοντά είτε από μακριά σε εκείνο το διάστημα από τον Φεβρουάριο έως και την 29η Μαίου στη Νέα Φιλαδέλφεια, δεν έχει προηγούμενο. Δεν θα αλλάξει ποτέ, όσα χρόνια και αν περάσουν... Για το 2024 όπου τα όνειρα έγιναν...