Όπως συμβαίνει με τις περισσότερες σημαντικές προσωπικότητες του εθνικού δημόσιου βίου, έτσι και ο μόλις εκλιπών χώρισε απόλυτα πολωτικά τους σχολιαστές του πολιτικού έργου του: Στους χειροκροτητές/εκθειαστές/αταλαντεύτως απολογητές... Και στους -ας μου συγχωρεθεί ο νεολογισμός- "λοιδορητές"/κατεδαφιστές/"δακτυλοϋψωτές"/άνευ ελαφρυντικών μονοδιάστατα καταγγέλλοντες. Ωστόσο, ο πρωθυπουργός του εκσυγχρονισμού, ο οποίος πρώτος αποτόλμησε τη στροφή του ΠΑΣΟΚ προς τον φιλοευρωπαϊσμό, με αποτέλεσμα να αποκλειστεί από τους κομματικούς συνδυασμούς το 1981, είναι αδύνατον να προσδιοριστεί μόνο με θετικό ή μόνο με αρνητικό πρόσημο. Και για την περίπτωσή του, αντίθετα, ισχύει το καζατζάκειο "το καλό και το κακό συγχωνεύτηκαν σε ένα". Ειδικότερα... Ανάμεσα σε όσα θα μπορούσαν να του καταλογιστούν πιστεύω πως πρέπει με έμφαση να αναδειχτούν τα εξής: Πρώτον, ως άνθρωπος -που διέθετε ασφαλώς και στιγμές μεγαλείου- είχε στοιχεία πικρόχολης και...