Του Μανόλη Καψή Η Ζωή είναι αντισυστημική. Ποιος άλλος θα μπορούσε να ειρωνευτεί το σύστημα με πιο εκκωφαντικό τρόπο απ΄ όσο η Ζωή, όταν πρότεινε τον μπαμπά της για Πρόεδρο της Δημοκρατίας; Εξηγώντας μάλιστα ότι δεν είναι η σχέση συγγενείας που της επέβαλε την πρόταση, αλλά η ψυχρή ανάλυση της πολιτικής πραγματικότητας. Η αναγνώριση όλων των πλεονεκτημάτων της προσωπικότητας του μπαμπά της. Και μάλιστα έκανε τη δήλωση χωρίς να γελάσει καθόλου. Ούτε χαμόγελο δεν έσκασε. Υποθέτω άλλωστε γι' αυτό και δήλωσε ότι δεν αναγνωρίζει τον Κωνσταντίνο Τασούλα. Χωρίς να είναι ακριβώς γνωστές στην παρούσα φάση, οι συνέπειες της άρνησης της Ζωής να αναγνωρίσει τον νέο πρόεδρο της Δημοκρατίας. Η Ζωή είναι απρόβλεπτη. Ποιος άλλος θα ξεκινούσε την καμπάνια με καρδούλες και αγάπες και "σε αγαπώ πολύ, ψήφισέ με" Διαμαντή, και θα κατέληγε Εισαγγελέας στη δίκη για τα Τέμπη; Και όχι απλώς Εισαγγελέας- βρε μήπως είναι στο dna η κατηγορούσα αρχή; - αλλά και...