Εμένα, αυτά που είπε ο Πολάκης στο Open, μου άρεσαν. Διαφωνώ προφανώς στο 100% των θέσεων που διατύπωσε, αλλά -βρε αδερφέ- κατάλαβα που θέλει να το πάει, τι πιστεύει και γιατί παλεύει. Ενώ ακούω τον Φάμελλο και αν εξαιρέσει κανείς την ακρότητα των διατυπώσεων του για τα Τέμπη και την πρόσκληση προς τις "προοδευτικές δυνάμεις" να ενωθούν κατά του Μητσοτάκη, δεν έχω ακούσει απολύτως τίποτα άλλο. Ακούω επίσης τον Ανδρουλάκη και δεν καταλαβαίνω τι εννοεί. Δεν ζητά εκλογές "για να μην γίνει γραφικός", αλλά -παραδόξως- θεωρεί ότι δεν γίνεται γραφικός καταθέτοντας πρόταση μομφής δίχως να τη συνοδεύει από απαίτηση εκλογών και δίχως να προσφέρει σαφή κυβερνητική λύση. Κουφά πράγματα. Ενώ ο Πολάκης λέει καθαρά τι θέλει. Απαντά δηλαδή στο καίριο ερώτημα "όταν θα πάρουμε την εξουσία, τι θα την κάνουμε;". Θα μου πείτε ότι με τέτοιες θέσεις δεν υπάρχει περίπτωση να δει εξουσία, ακόμα και αν αξιωθεί να ζήσει 200 χρόνια, που του το εύχομαι και ας μην...