Ούτε η υποχρεωτική στράτευση, ούτε η "φιλελευθεροποίηση" σταμάτησε τους νέους- Γράφει ο Τάκης Κατσιμάρδος. " ...Το κίνημα που άρχισε στις 14 Νοεμβρίου έπεσε από τον ουρανό μονάχα για εκείνους που δεν το ήθελαν και τελικά το φοβούνταν... ". (Από το περιοδικό "Ανώνυμοι" , που κυκλοφόρησε στο Παρίσι το Δεκέμβριο 1973, με μια πρώτη αφήγηση για την εξέγερση βασισμένη σε μαρτυρίες) Η εξέγερση του Πολυτεχνείου κυοφορείται πάνω από ένα χρόνο. Το 1972 σημαδεύεται από την έναρξη ενός νέου μαζικού κινήματος, που θα σημαδέψει την τελευταία περίοδο της χούντας. Ξεκινά με διάσπαρτες εκδηλώσεις από την αναπάντεχα μεγάλη για το καθεστώς απεργία των σπουδαστών της Σχολής Υπομηχανικών, με ολιγάριθμες καθιστικές διαμαρτυρίες στην πέμπτη επέτειο του πραξικοπήματος, με συναυλία λίγο μετά στο Σπόρτιγκ που μετατρέπεται σε διαδήλωση κ.α. Το φοιτητικό κίνημα, στον απόηχο των αγωνιστικών παραδόσεων της προδικτατορικής περιόδου, αλλά στηριγμένο στις διάσπαρτες...