Η ακύρωση της μεταπολεμικής συνθήκης Ιδωμένο από τη σκοπιά της ελληνικής ιστορίας, το Συνέδριο της Βιέννης (1814-1815) το οποίο ρύθμισε τα ευρωπαϊκά πράγματα στο τέλος των Ναπολεόντειων Πολέμων εκπροσωπεί την παλινόρθωση. Οχι μόνο σε πολιτειακό επίπεδο, αναιρώντας το δημοκρατικό πολίτευμα της Γαλλικής Επανάστασης, αλλά και σε πολιτικό, επικυρώνοντας την επάνοδο του συντηρητισμού έναντι του φιλελευθερισμού και του συνταγματισμού που είχε εκθρέψει το πνεύμα του 1789. Από την οπτική γωνία του επερχόμενου 1821 τα χρόνια που έπονται του Βατερλό είναι η εποχή της Ιεράς Συμμαχίας - της άγρυπνης παρακολούθησης των επαναστατικών κινημάτων και της ταχείας καταστολής τους προτού απειλήσουν την ειρήνη της ηπείρου και τη σταθερότητα των καθεστώτων της. Εκτός, όμως, από την εχθρική προς την εθνική ιδέα ή τις πολιτικές μεταρρυθμίσεις στάση του, το Συνέδριο της Βιέννης σε ένα άλλο επίπεδο σηματοδοτεί μια τομή με το παρελθόν: αποτελεί την πρώτη...