Πρώτη ινδική συμμετοχή στο διαγωνιστικό τμήμα του Φεστιβάλ Καννών εδώ και τρεις δεκαετίες, η δεύτερη ταινία της 39χρονης Παγιάλ Καπάντια ("A Night of Knowing Nothing") απέσπασε το Μεγάλο Βραβείο και ήταν από τις λίγες οι οποίες προσπάθησαν να ρίξουν μια ακτίδα φωτός σε ένα σύμπαν σκοτεινών, απαισιόδοξων και κυνικών κινηματογραφικών προτάσεων. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν είναι κοινωνικά ανήσυχη, ξεκινώντας με ένα μακράς διαρκείας κινούμενο πλάνο που αποτυπώνει τη θορυβώδη, υποβαθμισμένη και χαοτική πραγματικότητα του Μουμπάι, ενώ διηγήσεις ανθρώπων που δεν βλέπουμε εξηγούν τους λόγους για τους οποίους οδηγήθηκαν να εγκαταλείψουν την επαρχιακή ζωή και να αναζητήσουν μια καινούργια στην καρδιά της αστικής ζούγκλας. Ανάμεσά τους και τρεις νοσηλεύτριες: η συντηρητική Πράμπα, ο άντρας της οποίας έχει φύγει πολύ καιρό πριν για την Ευρώπη, η ελαφρόμυαλη και νεότερη συγκάτοικός της Άνου, η οποία προσπαθεί να βρει χώρο στην πόλη για να συναντήσει...