Και οι δύο χώρες ανήκουν στην κατηγορία των αναπτυσσόμενων οικονομιών, όμως τα επίσημα στοιχεία αλλά και η πραγματικότητα, η καθημερινότητα των πολιτών είναι εντελώς διαφορετικά. Στα δυτικά μέσα ενημέρωσης φιλοξενούνται ύμνοι για την ακραία νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική του προέδρου της Αργεντινής Χαβιέρ Μιλέι που έστησε τη διαλυμένη οικονομία στα πόδια της. Την ίδια στιγμή κάποιος θα διαβάσει πως το "οικονομικό θαύμα" της Κίνας, της δεύτερης μεγαλύτερης οικονομίας στον κόσμο, όχι μόνο "θάμπωσε", αλλά σύντομα -αργά ή γρήγορα- θα καταλήξει σε αποτυχία. Το ερώτημα είναι με ποια κριτήρια αξιολογούνται και οι δύο περιπτώσεις, γιατί στα ρεπορτάζ που δίνουν μια εικόνα για την πραγματικότητα των πολιτών η κατάσταση στην Αργεντινή είναι αβίωτη για το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού, ενώ στην Κίνα οι πολίτες μπορούν όχι μόνο να πληρώσουν ένα ταξίδι στην Ελλάδα ή να αγοράσουν ακίνητο εδώ, αλλά μπορούν και να ζήσουν το... αμερικανικό όνειρο...