Ο "Δικέφαλος" έχασε το τρόπαιο, κέρδισε όμως πολλά από την πορεία του στο FIBA Europe Cup, αρκεί να τα κεφαλοποιήσει. Γράφει ο Κώστας Κεφαλογιάννης. Το βράδυ της Τετάρτης ήταν από τα κλασσικά, μπασκετικά που μας μεγαλώσαν. Δεν μπήκε βέβαια κάποιο απίθανό σουτ στο τελευταίο δευτερόλεπτο να στοιχίσει στον ΠΑΟΚ τον τίτλο, ωστόσο αυτός ο κοντοπίθαρος ο Φρέι, με τα καθοριστικά καλάθια που πέτυχε ακριβώς την στιγμή κατά την οποία η κούπα έμοιαζε να βάφεται ασπρόμαυρη, έβαλε το όνομα του στην λίστα με τους διάφορους Ραγκάτσι και Ρίκι Μπράουν που θα θέλαμε αλλά δεν μπορούμε να ξεχάσουμε. Κάπως έτσι, βασανιστικά και με το γνωστό, διαχρονικό και άκρως ΠΑΟΚτσήδικο "αααχ" του παραλίγο να βγαίνει βαθιά από τα στήθια όλων μας, η απίστευτη υπέρβαση του Καντσελιέρι και των παικτών του έμεινε από ανάσες στην τελική ευθεία και δεν επιβραβεύτηκε με την κατάκτηση του Fiba Europe Cup. Ένας τίτλος μικρής σημασίας πιθανόν, για τις περισσότερες καλές ομάδες...