Φωτογραφία: Ανδρέας Σταυρινίδης O Γιώργος Χρυσοστόμου μεγάλωσε σε ένα ορεινό χωριό της Ρόδου και πήγαινε μόλις στην ΣΤ' Δημοτικού όταν αποφάσισε πως πρέπει να φύγει από αυτό τον τόπο, ο οποίος δεν τον χωρούσε. Μικρός δε χάρηκε το παιχνίδι και, όταν ανακάλυψε ότι το θέατρο είναι το μόνο μέρος όπου μπορείς να παίζεις και να δραπετεύεις από την πραγματικότητα, αποφάσισε να το ακολουθήσει τυφλά. Είκοσι πέντε χρόνια και πολλές σπουδαίες ερμηνείες μετά δικαιώνεται πανηγυρικά. Θυμάσαι πότε σκέφτηκες για πρώτη φορά ότι θέλεις να ασχοληθείς με την υποκριτική; Ήταν σε μια σχολική παράσταση όταν κατάλαβα ότι το χειροκρότημα μου δίνει πολλή ενέργεια. Στο σχολείο ήμουν ένα παιδάκι που δεν του έδιναν σημασία και συνήθως καθόμουν μόνος. Εκείνη τη μέρα πήρα αποδοχή. Θυμάμαι ακόμη πως ήρθαν τα παιδιά κοντά μου για να μου πουν "μπράβο", πόσο αστείος τους φάνηκα και να με αγκαλιάσουν. Αλλά η αλήθεια είναι ότι το "μικρόβιο" είχε μπει νωρίτερα. Στο χωριό...